• Ρινική συμφόρηση – απόφραξη
• Φτέρνισμα
• Μύτη που τρέχει ή οπισθορινική καταρροή
• Κνησμός (φαγούρα) στη μύτη

Η ρινίτιδα ως κλινική οντότητα μπορεί να υπάρξει με ή χωρίς παραρρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα), μία κατάσταση που αναφέρεται στη φλεγμονή των παραρρίνιων κόλπων. Αν νιώθετε πίεση στο πρόσωπό σας, έχετε μειωμένη όσφρηση, κίτρινη ή πράσινη χροιά στις εκκρίσεις σας μπορεί να πάσχετε από παραρρινοκολπίτιδα, κατάσταση που χρήζει αντιμετώπισης από ειδικό ΩΡΛ.

Την αλλεργική ρινίτιδα προκαλεί η υπερβολική αντίδραση της άμυνας του οργανισμού σε ουσίες όπως η γύρη των φυτών, μόρια σκόνης, πρωτείνες των ζώων, χημικά, τροφές, φάρμακα, δηλητήριο εντόμων και άλλα. Κατά την αλλεργική αντίδραση ενός οργανισμού παράγεται μία ειδική πρωτείνη, η IgE, που με τη σειρά της προκαλεί την παραγωγή ισταμίνης και άλλων ουσιών. Οι ουσίες αυτές προκαλούν κνησμό και ερυθρότητα του δέρματος.

Τη μη αλλεργική ρινίτιδα και αγγειοκινητική ρινίτιδα προκαλούν άλλες καταστάσεις που δεν εμπεριέχουν την αλληλουχία των γεγονότων που επισυμβαίνουν κατά την αλλεργική αντίδραση. Αυτές είναι:

1. Κάποιες λοιμώξεις
2. Κάποια φάρμακα
3. Συγκεκριμένες τροφές
4. Ο καιρός και συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες
5. Η ηλικία
6. Ορμονικές μεταβολές – εγκυμοσύνη
7. Η κατανάλωση αλκοόλ – κυρίως το κόκκινο κρασί

1. Άσθμα
2. Οξεία ιγμορίτιδα
3. Επιπεφυκίτιδα
4. Ατοπική δερματίτιδα ή έκζεμα
5. Λαρυγγίτιδα
6. Ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα
7. Δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας των αυτιών

Η αντιμετώπιση της ρινίτιδας εξαρτάται από το αίτιο και τον ερεθιστικό παράγοντα που την προκαλεί. Για παράδειγμα σε ανθρώπους αλλεργικούς στις γάτες αρκεί η απομάκρυνση του συγκεκριμένου παράγοντα που προκαλεί την αλλεργία, δηλαδή τη γάτα.

Συχνά ο ιατρός πρέπει να χορηγήσει φάρμακα για τον έλεγχο των συμπτωμάτων, όπως:

1. Φυσιολογικό ορό για ρινοπλύσεις
2. Αντισταμινικά φάρμακα
3. Κορτιζόνη

Σε κάποιες περιπτώσεις το χειρουργείο μπορεί να είναι η λύση.

Σημαντική πολύ θεωρείται η συνεργασία του ΩΡΛ με τον Αλλεργιολόγο σε πιο δύσκολες περιπτώσεις.